Het Zonnige Zuiden!

Ik geloof dat ik gebleven ben bij Mtwara, ergens vorige week? Zondag (25 mei) ben ik met mijn buurman uit Mtwara meegeweest naar de kerk, want hij had verteld dat deze kerk speciaal voor jongeren was en aan zee lag. Dus zondagochtend, hoppa op de motor, met mijn lange rok (dat bleek nog een hele challenge met de gaten in de wegen hier en twee benen aan 1 kant). Eenmaal aangekomen bij de 'kerk' bleek dit een soort betonnen plaats te zijn waar allemaal bankjes stonden, met een afdakje, mijn eerste open-lucht-kerk-ervaring! Ik moest me natuurlijk als vreemdeling eerst voorstellen in mijn beste Swahili (dit keer geen engelse dienst) maar ik was niet de enige, want de familie van een meisje wat daar stage liep was ook op bezoek. De gemiddelde leeftijd was ongeveer 17, want de doelgroep voor deze kerk zijn schoolkinderen. De dienst was heel bijzonder, een missionaris uit Zuid-Afrika heeft stukjes vertaald, en het verhaal was heel praktisch van wat ik er van begreep. Veel voorbeelden en er werd veel gelachen. Ook was er heel veel muziek en gedans, ook vooraf en na afloop, wat geweldig was om te zien. Natuurlijk was de lokatie ook geweldig, met uitzicht op de oceaan! Zondagavond word er in Mtwara altijd volleybal gespeeld door de expats, samen met de locals, dus heb ik vrolijk meegedaan. Halverwege kwam er ook een Masaai (van de lokale stam) meedoen die nog nooit een volleybal had gezien, wat hilarische taferelen opleverde natuurlijk.

Uit mijn afspraak bij Naliendele maandag leek weinig te komen, totdat ik de juiste persoon had gevonden op maandag. Hij beloofde me een rapport met sector-info, maar omdat het nog moest worden gekopieerd (digitale versies zijn hier immers niet de standaard) kon ik het de volgende dag wel ophalen. Aangezien een ritje heen en weer toch 10 euro en een uur tijd kost, en ik dat al twee keer had gedaan, heb ik heel lief gevraagd of er niet iemand richting de stad moest de volgende dag. Hup, werd ik weer meegenomen naar de volgende persoon, die het wel langs kon brengen. Dinsdag kwam er rond het middaguur dan ook iemand aan de deur bij mijn guesthouse met een grote envelop waarop stond: Suzan (Mzungu) zodat niemand zich kon vergissen voor wie dit pakketje was. Ook dit rapport weegt ongeveer een kilo, dus samen met de cashewnoten in de backpack heeft mijn arme rug het zwaar te verduren!

's middags had ik een afspraak in Mikindani, zo'n 8 km van Mtwara bij een primary society. Hierna terug naar Mtwara en aan het eind van de middag naar de fish-market geweest (jawel, alweer, en vrijwillig!) omdat de bootjes daar dan allemaal terugkomen van hun dag. Fascinerend om te zien! Ook heb ik maandag voor het eerst Pilau gegeten; rijst met kruiden, wat zeker 1 van mijn favorieten is van de lokale gerechten! Ook is er chips Majaj, een soort aardappelomelet, wat je zeker een keer gegeten moet hebben, maar niet heel fantastisch is. Dit verkopen ze op elke straathoek, waar het dan vers voor je gemaakt wordt. Ook hebben ze hier een soort van bananen-chips (Chips-Ndizi) wat ook bijzonder is, omdat ze dat hier met chilisaus eten.

Woensdag ben ik met de DalaDala van Mtwara naar Lindi gereisd; ook zeker weer een ervaring. Voor 2 euro maar lieft 5 uur 'genieten' van een ritje met zo'n 25 andere mensen in een minibus. Hele zakken rijst, baby's, vers gevangen vissen en natuurlijk elke 500 meter stoppen.

In Lindi ben ik op bezoek geweest bij ILULU, de cooperative union daar (ook tot twee keer toe) en bij 1 van hun societies. Daar dus ook weer 2 case-studies van kunnen maken! Verder veel getypt, ook om alle geprinte artikelen die ik nog meehad een keer weg te kunnen doen en al met al een redelijke scriptieopzet! Ik zat daar in Malaika guest house, vlakbij het strand en als pauze was een strandwandeling langs de baai van Lindi een welkome afwisseling! De dag heb ik daar dan ook steeds afgesloten met mijn voetjes in het zand aan het water bij mijn favoriete beachbar Santolin! Hier op het strand kwam vanalles voorbij lopen, fietsen, dansen, rennen, dus een heerlijk uitzicht.

Zondag was het tijd om door te reizen naar Newala (maar liefst 7 uur over 140 km gedaan), omdat ik maandag een afspraak had staan met Alex, een van de board-members van TANECU cooperative union. Daarmee heb ik maandag de meest efficiente dag tot nu toe gehad. Om 8 uur op kantoor, waarna we langs een primary society zijn geweest. Daarna richting the warehouse (alle boeren verkopen hun cashews hier d.m.v. een veiling, die door een warehouse wordt georganiseerd) omdat ze daar met het bestuur van TANECU een vergadering hadden. Een enorm gebouw, zo'n 80 kilometer van Newala (en dus een verschrikkelijke rit). Wel heel leuk om onderweg alle dorpjes (en 2 primary societies) te zien, maar ik heb inmiddels wel even genoeg gehobbeld hier! Heb tot nu toe weinig last gehad van wagenziekte, maar maandag ging het helaas niet helemaal lekker. Wel heb ik het nog gepresteerd om tijdens de vergadering van het bestuur 2 farmer associations te bezoeken in de omgeving, wat enorm nuttig was voor mijn scriptie! Ik kon met de 'company car' wel daarheen en er ging iemand mee van TANECU om te vertalen; super! Deze organisaties pakken het heel anders aan dan de staats-cooperaties; ze hebben een focus op het helpen van de boer en zijn daarom interessant voor mijn onderzoek. Helaas worden ze tegengewerkt door de overheid, waardoor beide associations slecht functioneerden, maar ze worden zeker een case-study in mijn scriptie. Ik had hier ook al van meerdere mensen over gehoord en dus was het een kleine overwinning dat ik er uiteindelijk ook ben gekomen!

Hier in Newala (zoals mama dacht; 5 huizen en een hondenhok) is weinig te beleven. Toch zeker 6 Het is maar een klein dorpje. Ik zit hier ook onder de meest primitieve omstandigheden tot nu toe, zo is er al 2 dagen geen water! Wel is het hier (gelukkig) een stuk minder warm, slechts 26 graden (!), omdat het op 800m boven zeeniveau ligt, op een bergplateau. Je schijnt hier mooi uitzicht te hebben richting mozambique, dus dat wil ik morgen graag even bekijken!

Mijn guesthouse zit hier naast het busstation, waar ze de hele dag hitjes draaien uit de goede oude tijd (denk; backstreet boys, ricky martin, celine dion, michael jackson etc.) maar ook af en toe wat mooie Afrikaanse beats. Genieten dus! Heb ik Mtwara een MP3 CD laten maken met alle muziek van hier die veel gedraaid wordt, dus ben heel benieuwd wat ik ga horen als ik die straks thuis in de computer stop (mijn mini laptop heeft geen CD-speler, dus het blijft een verassing!).

Vrijdag reis ik door naar Masasi (waar ik al eerder ben geweest) om daar hopelijk de scriptie af te ronden en dan kan het reizen beginnen! Ben tussen het typen door al op zoek naar een duikschool, en blader af en toe voor de afleiding door de lonely planet om te zien waar ik deze 2 weken verder nog mee kan vullen. Mocht iemand nog tips hebben, hoor ik het graag!

Liefs,
Suus