Surfin' USA

Nou, daar is ‘ie dan, de eerste update uit de States. Ik hoop dat ik inmiddels het merendeel van de tranen al achter de rug heb, want het afscheid was absoluut niet makkelijk.

De laatste week was enorm druk en heb ik gelukkig weinig tijd gehad om erover na te denken dat ik toch écht richting huis ging. Toen Jessica voor de deur stond hebben we de hele avond bijgekletst. De volgende ochtend heb ik haar geholpen met verhuizen naar haar nieuwe
appartement.

’s Avonds was het 6 januari en vieren ze in Mexico de drie koningen en we waren uitgenodigd bij Omar. Ze komen dan ’s avonds bij elkaar, met een enorme taart, waar verschillende beeldjes inzitten. De taart wordt gesneden en alle mensen die een beeldje in hun stuk hebben, moeten op 2 februari samen een diner maken. Mijn stuk had helaas geen beeldje, anders had ik een goede reden gehad om snel terug te gaan, maar de avond was zeker leuk en daarna zijn we richting stad gegaan omdat er een welkomstfeest was voor de nieuwe studenten. Dit was voor ons meer een reünie, waar ik bijna iedereen weer gezien heb.

Na een geweldige avond lekker uitgeslapen de volgende dag.
Vrijdag was ik bezig met inpakken en rond 4 uur ging de telefoon. Lucile, die me belde om te vragen of ik zin had om mee te gaan naar het strand. Omdat het mijn laatste weekend in Mexico was, twijfelde ik even, maar ik had niet veel tijd om erover na te denken. Ze vertelde me dat ze al onderweg was naar mijn huis en dat ik in 10 minuten buiten moest staan. VAMOS!! Ik heb dus snel wat spullen in een tas gegooid en 10 minuten later waren we onderweg naar San Blas!

Ik had geen idee wat de plannen waren, maar wie heeft er nou plannen nodig? We waren met 5, Lucile, haar buurman Moy, een vriend van hem, Pepe en Vanessa (ook van school) en ik. Met onze Landrover waren we snel op de plaats van bestemming en was het na een drankje al snel tijd voor bed. Ons hotel stond pal aan het strand en ’s ochtends werden we wakker met het geluid van de golven.

Na een heerlijk ontbijt langs de weg zijn we naar het stadje gereden en hebben we daar een beetje rondgeslenterd. ’s Middags zijn we naar een alligator-fokkerij geweest, waar je alleen met een bootje kon komen. Na een lange tocht door het moeras kwamen we aan op een vervallen plek waar ze 2 grote alligators in een hokje met een klein badje hadden gepropt. Er waren 7 hokken zoals deze en verder was er een hok met een hoopje baby-alligators. Gelukkig was onze bootrit in de zon geweldig.
Die avond hebben we op het strand gezeten, Piña coladas gedronken uit echte ananassen en de zonsondergang bekeken. We zouden de volgende dag teruggaan, dus we zijn op tijd naar bed gegaan.

De ochtend hadden we gepland als whale-watching. We moesten om half 10 in de haven staan en we zijn met een klein bootje de zee opgegaan met een schipper die nog niet zoveel ervaring had. Fijn! ;) We hebben wel van alles gezien, een stuk of 7 walvissen en dolfijnen. Toen we door een school tonijn voeren kwam de bekentenis dat hij eigenlijk tonijnvisser was en dus normaal niet van dit soort tours deed. Toen er even later een walvis naast onze boot opdook was dat dus wel even schrikken, omdat hij ons net daarvoor allerlei horrorverhalen had verteld.

Omdat we dan toch met een visser op pad waren, hebben we ons geluk nog maar even getest en met losse lijnen (zonder hengel) ons avondeten gevangen. Je hebt dus alleen een vislijn met een haak en wacht totdat er een tonijn bijt. (die overigens een stuk groter zijn dan ik had verwacht!) Na een behoorlijk gevecht met die vissen hebben we uiteindelijk allemaal een vis binnengesleurd, die we mee hebben genomen naar huis.

Toen we terugkwamen in San Blas vertelde Pepe dat we via Puerto Vallarta naar huis zouden rijden omdat hij daar bij zijn oom een aapje ging ophalen. Na 20 dagen kan je baby-aapjes van de moeder meenemen als huisdier en zijn oom woonde daar in de buurt. Zonder enige verwachting kwamen we aan bij zijn huis, wat midden in de jungle was, met zee vlakbij.

Het was een huis met alleen een woonkamer in het midden die hij kon afsluiten. De rest van het huis had alleen een overkapping, maar was verder helemaal open. Vanaf de wc keek je dus direct de jungle in en het bad stond op een balkon tussen de planten. Rondom hield hij jaguars, die hij opving als de moeder werden gevangen of als ze door mensen waren wachtergelaten. Aangezien het al donker was toen we daar aankwamen en we onze vis nog op de barbecue moesten maken, besloten we om daar nog maar een nachtje door te brengen. Zoals ik zei, we doen niet aan plannen in Mexico!

De volgende ochtend werden we wakker door de zon, met alle junglegeluiden en verder weg het geluid van de zee. Ik denk niet dat ik ooit zo relaxed wakker ben geworden. (En zo vroeg, het was pas 7 uur!) Na een kop koffie en een stevig ontbijt zijn we nog naar het strand geweest en zijn we richting Guadalajara gereden.

Eenmaal aangekomen heb ik mijn eerste poging tot inpakken gedaan en ’s avonds een girlsnight gehad bij Mercedes. We hadden heel wat bij te praten sinds ik haar had uitgewaaid in Cancun! Dinsdagavond zijn we met zijn allen uit eten geweest en zijn we daarna nog naar Wallstreet geweest, waar ik van de meeste mensen afscheid heb genomen.
Woensdag, mijn laatste dag, heb ik doorgebracht op de universiteit, waar ik de hele dag in de zon heb gezeten met koffie en kwam iedereen tussen de lessen door even hoi zeggen. Na een hele dag terug op de universiteit heb ik besloten dat ik de lessen niet ga missen. ;)

Mijn laatste avond waren we uitgenodigd op een graduation-feest van een vriend. Na het geweldige feest toen Becky geslaagd was, bedachten we dat dit de perfecte laatste avond zou worden! Met ons groepje van 5 meiden; Vanessa, Mercedes, Faye, Lucile en ik (AKA the spicegirls) zijn we op weg gegaan naar het feest, wat een eindje buiten de stad lag. Ook dit feest was ontzettend Mexicaans, met een heleboel mexicaanse muziek, tequila en dansen. We hebben een geweldige avond gehad en tot 6 uur doorgedanst. Ze hadden een boek voor me gemaakt met foto’s en verhalen en dit feest was de beste manier om afscheid te nemen!

Toen ik thuis kwam, wachtte daar mijn kamer met 2 lege koffers en heb ik tot 8 uur ingepakt. Toen alles in mijn koffers zat (en mijn tas en laptoptas) heb ik nog afscheid genomen van Sarah en Kim. Na een skype-sessie met opa voor de laatste details en mijn laatste rondje door het appartement was ik klaar om te vertrekken. Mercedes stond om 11 uur voor mijn deur om me te helpen met mijn koffers. We zijn langs haar huis gereden en daar was het tijd voor het moelijkste afscheid. Mijn taxichauffeur snapte er maar niets van en heeft me naar het vliegveld gereden waar ik uiteindelijk weer normaal adem kon halen.

Bij het inchecken, waar ik met mijn spaanse woorden en mijn blonde haar mijn (VEEL TE ZWARE) koffer gratis mocht meenemen, was ik toch nog een beetje blij, aangezien de Amerikaan voor me wél moest betalen. Bij de gate (waar ik veel te vroeg was) kreeg ik een upgrade naar business class (waarschijnlijk omdat ik er zo zielig uitzag). ;)

Na een prima vlucht moest ik in Phoenix in een uur naar het volgende vliegtuig. Eerst mijn koffers ophalen, daarna customs en daarna security. Aangekomen bij de verkeerde gate belden ze voor me, en bleek dat ik nog 3 minuten had om van B20 naar B1 te komen. Gelijk achter me werd de gate dan ook gesloten en was ik na een uur in Yuma! Opa en oma waren zelfs nog niet op het vliegveld.

Sinds ik hier ben heb ik nog niet zoveel uitgevoerd. Afgezien van bijslapen hebben we gewinkeld, en ga ik iedere dag hardlopen en zwemmen. Gelukkig zijn er hier ook nog Mexicanen die naar je fluiten als je langsloopt, waardoor het nog een beetje als Mexico voelt. Gister was Happy Hour (wat ik een dagelijkse traditie vind ;) ) en vandaag hebben oma en ik fanatiek Bingo gespeeld! :P Ook ben ik hier nog een echte celebrity, omdat Danny en ik 5 jaar geleden hebben gezongen hier, wat ze zich allemaal nog kunnen herinneren als de dag van gisteren. (Danny, ze missen je hier! ;) )

We hebben niet zoveel plannen verder, behalve dat we vrijdag richting Vegas gaan! Ik ben al aan het oefenen op mijn kaartskills, zodat ik daar wat geld kan winnen voor een enkele reis naar Mexico! En als jullie geluk hebben, kan ik er misschien een retour van maken ;)

Voor nu, Nos vemos!
Over 11 dagen ben ik weer in Nederland..
Xx