Counting down the days.. (AGAIN)

Waaaauw, ik heb jullie zoveel te vertellen dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen.

Allereerst natuurlijk allemaal een GELUKKIG NIEUWJAAR! (Feliz año nuevo, zoals ze dat hier zeggen). Ik hoop dat jullie allemaal een geweldige kerst hebben gehad, allemaal veilig jullie vuurwerk hebben afgestoken en weer lekker aan het werken/studeren zijn? ;) Ik ben nog steeds aan het genieten van mijn vakantie, en de afgelopen 3 weken heb ik weer heel wat meegemaakt.

De laatste dagen in Playa en Cancun heb ik me prima vermaakt. Omdat lucile al terug was naar Guadalajara ben ik één dag naar Jessica (vriendinnetje uit Guadalajara) geweest, want zij verbleef in een resort met haar moeder. Met 59 zwembaden, een spa, een geweldig restaurant en knappe Mexicanen in de entertainment-groep hebben we een workshop cocktails maken gedaan (alsof ik nog niet wist hoe dat moest :P ) en ons vermaakt met aquarobics.

Mijn laatste dag belde een vriendinnetje uit Groningen, die een half jaar in Cuernavaca had gestudeerd. Zij had via via gehoord dat ik ook in Playa del Carmen was en wou afspreken! Na een lange tijd dus maar weer even mijn Nederlands geoefend, want dat is toch wel weer lastig! ’s Avonds lekker uit eten geweest aan het strand en daarna nog enkele corona’s gedronken met Nederlandse vrienden van haar.

De volgende ochtend was het tijd om terug naar huis te vliegen, 2,5 uur naar Guadalajara. Ik zou met Florian vliegen en 10 minuten voor de boardingtijd kwamen we allebei de gate binnengewandeld. Met behulp van mijn strakke planning was er geen probleem voor mij, maar Florian was met zijn Duitse ID-kaart van Guadalajara naar Cancun gevlogen en had zijn paspoort dus niet mee. Toen hij achter mij in de rij stond om het vliegtuig in te lopen, kwamen er 6 douane-Mexicanen op hem afgestormd en moest hij mee naar een verhoorkamer. Ik werd het vliegtuig ingeschopt en mocht niet op hem wachten. Uiteindelijk bleek dat hij is opgepakt, en na alles te hebben uitgelegd (in het spaans) mocht hij na 5 uur gaan om een nieuwe vlucht te boeken. Dus kinderen: Neem altijd je paspoort mee!

Eenmaal terug in het mooie Guadalajara, wist ik weer waarom ik verliefd was op deze stad. De taxi’s vanaf het vliegveld kosten je minstens 40 euro en dus was ik vastberaden om een bus te vinden. Na 10 minuten rond te hebben gelopen met mijn koffer was ik bij het busstation en kwam ik een leraar van de universiteit tegen. Die vertelde me dat ik écht niet alleen in de bus kon en dat hij me wel zou begeleiden. De buschauffeur heeft mijn (enorm zware) koffer nog in de bus getild en kwam me persoonlijk vertellen waar ik eruit moest. Toen ik de bus uitstapte kwam er iemand om me met mijn koffer te helpen oversteken en aan de overkant stond gelijk een taxi klaar! Aangezien mijn Spaans nu goed genoeg is om een goede prijs te onderhandelen stond ik uiteindelijk voor 7 euro weer voor mijn deur! You gotta love Mexico! (L)

De dag erna had ik tijd om alles te wassen want die zaterdag was de diploma uitreiking op de universiteit. Ik had bedacht dat het alleen op school zou zijn, en ik had gehoord dat er ’s avonds een feest was, waar ik voor uitgenodigd was door Becky, mijn Mexicaanse vriendinnetje. Met de Nederlandse spirit dacht ik dat dat voor alle geslaagden zou zijn, dus de hele dag was nogal een verassing.

Toen ik aankwam op school, was de hele campus superschoon, er lag geen afval, alle struiken waren gesnoeid en er waren enorm veel mensen. Hier komen niet alleen de ouders en de broers en zussen, maar de hele familie tot aan neefjes en nichtjes wordt meegenomen. Er waren 400 afgestudeerden, waarvan ik er ongeveer 25 kende en de hele bijeenkomst duurde van half 10 tot 2.

Toen ik iedereen had gefeliciteerd en richting huis wou gaan, stond Becky erop dat ik met haar familie mee zou gaan lunchen, ze hadden al op me gerekend en een reservering bij een Italiaans restaurant.

Na een uitgebreide lunch, met de hele familie én nodige wijn hebben ze me thuis afgezet en kreeg ik de uitnodiging voor die avond in mijn handen gedrukt. Het begon om half 10 en Omar, een Mexicaanse vriend zou me ophalen om 9 uur. Eenmaal daar aangekomen wist ik niet wat ik zag. De plek heette Yakarta en het was totaal versierd alsof er een bruiloft aan de gang was. Er was een enorme dansvloer en een podium met live-band, maar wat me nog het meest verbaasde waren alle tafels met familieleden. Niemand had mij verteld dat de hele familie ook hier aanwezig zou zijn en helemaal niet dat er om half 10 een diner zou zijn! Na drie gangen (en 2 uur later) werden alle tafels opgeruimd en barstte het feest los. Van broertjes en zusjes tot opa’s en oma’s stond iedereen te swingen op de dansvloer en toen de Mariachi en Banda-muziek aan bod kwam was het echt een gekkenhuis. Ik heb me die avond ontzettend vermaakt en het is een hele ervaring om zoiets in Mexico mee te maken! Toen we om 7 uur thuiskwamen (met de hele familie) ben ik dus intens gelukkig mijn bedje ingekropen.

De rest van het weekend het ik met Kim op de bank gehangen (zij was ook op het feest) en hebben we lekker niets gedaan.

De 22e was het tijd voor het volgende avontuur; Mazatlán! Misschien herinneren jullie je nog dat ik hier al was geweest, maar eerlijk toegegeven zijn we toen niet verder gekomen dan het strand en de bars. Deze keer zou ik het echte Mazatlán gaan zien, want ik zou kerst bij Sarah zijn en oud en nieuw bij Kim. Nadat we met Sarah, haar vriend en Nena (de hond, die we moesten smokkelen, omdat er geen huisdieren mee mochten) met de bus waren aangekomen hebben we heel wat kerstinkopen gedaan.

Kerstavond zouden we met haar vader zijn en eerste kerstdag met haar moeder.Vrijdagavond zijn we dus naar het huis van Abuelita (oma) vertrokken en hebben we daar een diner gehad met de familie. Héél veel eten, bereid met héél veel liefde en daarna héél veel dansen op échte Mexicaanse muziek. Het was een geweldige avond.

De volgende ochtend hadden we een brunch (om 10 uur! :S ) met vrienden van Sarah’s moeder. Omdat zij zelf uit Canada komt, en alle vrienden ook Canadees zijn, was het voor mij heerlijk om even Engels te kunnen kletsen zonder dat mensen me onbegrijpend aankeken. Het was een champagneontbijt en omdat we weinig hadden geslapen en vroeg waren opgestaan waren we allemaal (inclusief Sarah’s moeder) lekker in de kerststemming toen we naar huis liepen.

We hadden tijdens het ontbijt plannen gemaakt om te gaan golfen die middag en eenmaal thuis omgekleed zijn we nog maar snel naar de supermarkt gegaan (op verzoek van Sarah’s moeder) om nog wat extra champagne in te slaan. Sarah en ik kunnen allebei niet Golfen, dus wij zouden in een golfkarretje volgen om als bartenders te functioneren. We hebben de hele middag rondgecrossed met koud bier, champagne en wijn. ’s Avonds hadden we bij Sarah thuis een diner en toen was het tijd voor een avondje mazatlán. Met Sarah en haar broers zijn we de stad in gegaan en hebben ons prima vermaakt!

De rest van de week hebben we alleen maar leuke dingen gedaan. Van Massages aan huis tot manicure en pedicure en van winkelen tot taarten bakken en van de jacuzzi (op het balkon, hihi :D) tot het zwembad, van het casino tot de verborgen marktjes, van het historisch centrum tot de hoogste vuurtoren van de wereld en van het strand tot leuke restaurantjes!

Het hoogtepunt was toch wel oudjaarsdag, toen Sarah’s moeder een boottocht naar Stone Island voor ons had geregeld. We vertrokken ’s ochtends om 9 uur en ik dacht dat we alleen heen en weer naar het eiland zouden gaan. Wat bleek was dat we ook nog een stukje open zee zouden doen, en met ons geluk hebben we een walvis gezien (3 meter van de boot!!) en dolfijnen, die vrolijk met ons mee kwamen zwemmen. Voor mij was de dag toen al helemaal goed. Toen we aankwamen op het eiland werd het alleen maar beter, er was een restaurantje aan het strand met open bar en we zouden daar lunchen. Daar bovenop hadden we twee activiteiten en hebben we een strandrit gemaakt op paarden en zijn we met zo’n grote gele banaan het water opgeweest! Het was een superleuke dag en toen we thuis waren om 5 uur was het bij jullie in Nederland al Nieuwjaar! Snel even met papa, mama, opa, oma, Danny en airi geskyped en daarna was het tijd om te verhuizen!

Bij kim aangekomen moest ik toch wel weer even wennen aan Mexico. Sarah’s moeder woont in een afgesloten buurt, met jacuzzi, zwembad en alles op loopafstand, vlakbij het strand. Kim woont in een echte mexicaanse buurt, in een klein huisje met haar moeder en haar oma. Ze kennen daar de hele buurt, maar hebben wel 8 sloten op de deur en ik mocht ’s avonds ook niet alleen rondlopen als buitenlander. Nou viel het achteraf allemaal heel erg mee, maar was het wel een hele omschakeling!

Met Nieuwjaar hebben ze hier ook een familiediner (want wanneer gaat het in mexico nou niet om de familie?) en waren we bij Kim’s tante thuis uitgenodigd. Hier heb ik kennis gemaakt met alle Mexicaanse tradities die ze met oud en nieuw hebben. Het begint allemaal met het ondergoed. Voor liefde in het nieuwe jaar draag je rood ondergoed en voor geld geel. Wij dus voor het eten (met de rest van de Mexicaanse bevolking) naar de winkel om nog ondergoed te kopen. Toen het diner en daarna was het al bijna 12 uur! Ze proosten hier ook, net als in Nederland, maar als de klok 12 keer slaat eten ze bij elke klokslag een druif. Bij elke druif die je eet mag je een wens doen, wat dan weer staat voor elke maand in het nieuwe jaar. Toen we elkaar allemaal een gelukkig Nieuwjaar hadden gewenst kwam de piñata tevoorschijn, iets wat ik al heb willen doen sinds ik in Mexico aankwam! De piñata, een papier-maché bal met versiersels is gevuld met snoep en moet je kapotslaan met een stok. Zelfs ik mocht het proberen en dat zorgde voor heel wat hilarische momenten. Daarna hebben we sterretjes afgestoken (want echt veel vuurwerk zoals in Nederland heb ik niet gezien) en zijn we doorgegaan met de tradities. Net na 12 uur ga je met een lege koffer rondom het blok, wat dan betekent dat je veel gaat reizen in het nieuwe jaar. Ik heb dus maar een extra groot rondje gelopen! ;) Daarna gooit iedereen buiten geld op de grond en veeg je dit met een bezem naar binnen, wat betekent dat je veel geld ontvangt in het nieuwe jaar. Mijn jaar kan dus al niet meer stuk met 12 wensen, geld en veel reizen!

Toen de familie klaar was om naar bed te gaan zijn we met Kim’s nichtjes vertrokken naar ons huisfeest, georganiseerd door een vriend van Kim. Met heel veel mensen hebben we het nieuwe jaar ingeluid en uitbundig karaoke gezongen met zijn allen, tot 7 uur ’s ochtends. Toen de zon opkwam zijn we met Carlos en Nancy naar het strand gegaan, waar we de zonsopgang hebben gezien, wat echt geweldig was. Ook heb ik mijn allereerste Nieuwjaarsduik gedaan.. ;) Om 11 uur vonden we het wel mooi geweest en toen we thuis aankwamen was Kim’s moeder net bezig met het ontbijt. Na wat heerlijk Taco’s te hebben gegeten zijn we om half 12 toch maar naar bed gegaan en heb ik tot half 8 ’s avonds geslapen.

Toen ik wakker werd moest ik gelijk douchen en aankleden want we hadden ’s avonds weer een ander feest met vrienden van Kim. Ook dit was heel leuk, maar de dag erna konden we niet veel meer dan in onze pyjama’s scrabble spelen en films kijken. De laatste ochtend hebben we ontbeten aan het strand en die dag hebben we met Kim’s neefje en nichtje doorgebracht, wat echte schatten zijn!

De volgende dag zou Sarah me vroeg ophalen om terug te gaan naar Guadalajara, maar omdat bij haar zwangere vriendin eíndelijk de baby was geboren werd het allemaal wat uitgesteld. We zijn nog naar het ziekenhuis geweest om het kleine wondertje te bekijken (pas 2 uur oud!) en daarna was het tijd om te vertrekken naar Guadalajara met de auto van Sarah’s broer.

Gisteren zijn we even naar de campus geweest omdat Sarah van alles moest kopiëren voor haar werk en ik de nieuwe lading studenten wel even wou bewonderen. Heel erg grappig om te zien hoe alle nieuwe studenten hulpeloos ronddwalen totdat je bedenkt dat ik een half jaar geleden ook zo rondwandelde. Ik kan me nu niet voorstellen dat ik hier pas een half jaar ben, want het gaat nu allemaal zo makkelijk! Heel wat mensen de weg gewezen en ze vooral verteld om ENORM te genieten van dit semester, omdat het zó voorbij is. Ik kan het weten. Stiekem was ik ook wel een beetje jaloers op al die mensen die zoveel mooie ervaringen voor zich hebben, maar tegelijkertijd ook heel gelukkig dat ik zoveel heb meegemaakt in het afgelopen half jaar. *Snik!* :(

Ik heb nog 8 dagen hier in Guadalajara, voordat ik naar opa en oma in Yuma vlieg. Iedereen is nu onderweg naar hier en vanavond heb ik met Jessica een Pyjama-party. Dan heb ik ook tijd nodig om mijn kast uit te ruimen, want het is onvoorstelbaar hoeveel spullen een mens in een half jaar bij elkaar kan hamsteren.

Met een ontzetten dubbel gevoel typ ik dan ook dit bericht, wat waarschijnlijk ook mijn laatste berichtje uit Guadalajara is! Over een week zit ik in Arizona en ik heb enorm veel zin om opa en oma weer te zien, maar aan de andere kant wil ik hier ook helemaal niet weg! Gelukkig heb ik Las Vegas om naar uit te kijken, want voor mijn 21e verjaardag zal ik daar zijn! :D

Ik wil verder geen kostbare Mexico-tijd meer verspillen op mijn computer, dus ik spreek jullie weer als ik in Yuma ben! Of natuurlijk de 27e, als ik me weer op Nederlands grondgebied bevind!

HELE dikke knuffels van een enigszins verdrietige Suus! (L)
Xx