A weekend in Paradise..
Door: Suus
Blijf op de hoogte en volg Susanne
04 Oktober 2010 | Mexico, Santa María
Hola!
Het vooruitzicht voor afgelopen weekend was op vrijdag nogal somber. Ik dacht dat het een weekend vol studieboeken, huiswerk en tentamens zou zijn, maar niets is minder waar! :D Vrijdagavond ben ik eerst uit eten geweest met Vanessa, Mercedes en Jessica, voor Jessica’s verjaardag op zaterdag. ’s Avonds zijn we de stad in geweest om om 12 uur haar echte verjaardag te vieren. Toen we in het restaurant zaten belde een ander vriendinnetje van school, Lucille, dat haar Mexicaanse vrienden een huisje hadden aan een meer dichtbij en of we dat weekend mee wilden. Tegen zo’n aanbod zeg je natuurlijk geen nee, dus ben ik nog naar huis geweest om mijn spullen in te pakken, want ze zouden de volgende ochtend om 9 uur voor de deur staan.
In Mexicaanse tijd betekende dat dat we om 12 uur eindelijk onderweg waren, met 10 man in een busje over de fijne hobbelige Mexicaanse wegen. En probeer dan je koffie maar eens charmant te drinken! ;) Met ons huiswerk in onze tassen en onvoorstelbaar hete zon kwamen we 2,5 uur later in de buurt van het meer.
Vanaf de weg in de bergen konden we het zien liggen, en bleek dat het een vulkanisch meer is waar dus nu mensen aan wonen. Na een korte tussenstop voor foto’s zijn we doorgereden en 20 minuten later kwamen we aan bij het huis van Enrique’s vader. Ook hier woonden muchacha’s, de butlers die de hele dag rondlopen om iedereen te voorzien van koude cerveza’s en heerlijk eten. Tegen de tijd dat we eindelijk de kamerverdeling hadden gemaakt en we wilden gaan zwemmen was het al snacktime, met ceviche (garnalen met limoen en komkommer en tomaat) en tostada’s (soort van nacho’s). Gelukkig hadden ze voor mij (en kirsten, die ook niet zo van vis houdt) ook eten zonder vis.
Ik kan nauwelijks beschrijven hoe mooi het huis was, Enrique’s vader heeft het zelf ontworpen. Op het terras hebben ze een zwembad, en vanaf daar kijk je uit over het meer. Verder hebben ze enorm veel land rondom het huis, grasveld, mangobomen, en een steiger met ligstoelen, een boot en een duikplank. We waren het er allemaal over eens dat we in ‘Paradise’ beland waren en ik geloof dat holland lake is verschoven naar de tweede plaats van mijn favoriete plekken op aarde. Het weer was geweldig en het was superfijn om even helemaal weg te zijn van de bewoonde wereld. Zonder internet kan je je niet druk maken over tentamens en zonder bereik met je telefoon kan je weinig anders dan ‘m gewoon lekker in je tas laten zitten. Trouwens, in het paradijs hadden ze volgens mij ook geen klokken! ;)
’s Avonds hebben we met z’n allen ouderwets kaartspelletjes gespeeld, enorme steaks op de bbq gemaakt en de vreemdste insecten uit onze slaapkamers verjaagd. Ik heb in een half uur minstens 8 beesten geteld die ik nog nooit eerder had gezien! Rond 11 uur zijn we gaan slapen, want de volgende dag was een grote dag!
Om half 8 was iedereen (!!) wakker en hebben we eerst een duik genomen in het (warme) water in het meer. Toen we allemaal redelijk opgedroogd waren zijn we naar de garage gegaan, waar ze 3 quads hadden staan. We hebben een tocht door de bergen gemaakt, op de smalste weggetjes en met kuilen en watervallen en heel veel fun. Iets minder fijn was toen mijn quad en ik het oneens waren. Ik wou naar links, mijn quad ging naar rechts en de boom kwam steeds dichterbij. ;) Met lichte verwondingen aan mijn benen zit ik nu dus dit berichtje te typen, maar niets ernstigs aan de hand! No worries, mama!
Toen we terugkwamen hadden we verassing nummer 2, een boottocht langs alle bezienswaardigheden op het meer. Zo was er een ropeswing, waar je dus vanaf de kant met een touw het water in kan en hebben de meeste van ons nog een poging gedaan tot wakeboarden. Ik heb het maar overgelaten aan de professionals, aangezien het waterskieen in Montana heeft bewezen dat mijn talent niet in dit soort dingen ligt.. ;) Tubing was daarna extra leuk, waar je met een rubberband achter de boot aangaat.
Toen we terugkwamen stond het eten al op tafel; vis die die ochtend was gevangen in de oceaan. Enrique’s vader was hier enorm trots op en heeft ons het hele verhaal verteld, van de vangst van de vis totaan het moment dat ie op ons bord lag. Zelfs ik vond dit lekker en na het eten was het helaas weer tijd om terug te gaan naar huis. Zo rond tien uur waren we weer terug in Guadalajara, iedereen totaal voldaan en helemaal uitgerust. Ik kan me niet herinneren wanneer ik me voor het laatst zo uitgerust heb gevoeld. Toen ik hier aankwam in Mexico had ik ook nooit verwacht dat we dit soort kansen zouden krijgen en zulke mooie plekken zouden zien. :)
Toen ik thuiskwam had ik nog een laatste verassing voor die dag. Sarah was het weekend naar mazatlán geweest, om haar familie op te zoeken en de familie van haar vriend, Jorge. Ze hebben besloten om de pup van zijn ouders mee te nemen naar hier voor een tijdje! :D We hebben dus nu een hondje, 3 maanden oud, Nena. Zo lief! Het is stukken beter dan Pirata, de leencavia die we vorige maand hadden van de broers van Sarah.. ;)
Vanochtend vroeg opgestaan om de laatste dingen voor mijn tentamen van vandaag door te nemen en mijn twee presentaties nog een over te lezen. Alles is goed gegaan en morgen heb ik vrij om te leren voor woensdag. Nog maar 5 tentamens en dan tijd voor Oaxaca! We hebben nog geen officiële bevestiging gekregen, maar ik hoop dat alles doorgaat voor vrijdag en de vakantie niet weer geannuleerd wordt. Er gaan zoveel leuke mensen, dat het alleen maar geweldig kan worden!
Ik zal zo nog wat foto’s uploaden van ons weekendje in heaven, zodat jullie kunnen zien hoe mooi het was. :D
Adíos!
Het vooruitzicht voor afgelopen weekend was op vrijdag nogal somber. Ik dacht dat het een weekend vol studieboeken, huiswerk en tentamens zou zijn, maar niets is minder waar! :D Vrijdagavond ben ik eerst uit eten geweest met Vanessa, Mercedes en Jessica, voor Jessica’s verjaardag op zaterdag. ’s Avonds zijn we de stad in geweest om om 12 uur haar echte verjaardag te vieren. Toen we in het restaurant zaten belde een ander vriendinnetje van school, Lucille, dat haar Mexicaanse vrienden een huisje hadden aan een meer dichtbij en of we dat weekend mee wilden. Tegen zo’n aanbod zeg je natuurlijk geen nee, dus ben ik nog naar huis geweest om mijn spullen in te pakken, want ze zouden de volgende ochtend om 9 uur voor de deur staan.
In Mexicaanse tijd betekende dat dat we om 12 uur eindelijk onderweg waren, met 10 man in een busje over de fijne hobbelige Mexicaanse wegen. En probeer dan je koffie maar eens charmant te drinken! ;) Met ons huiswerk in onze tassen en onvoorstelbaar hete zon kwamen we 2,5 uur later in de buurt van het meer.
Vanaf de weg in de bergen konden we het zien liggen, en bleek dat het een vulkanisch meer is waar dus nu mensen aan wonen. Na een korte tussenstop voor foto’s zijn we doorgereden en 20 minuten later kwamen we aan bij het huis van Enrique’s vader. Ook hier woonden muchacha’s, de butlers die de hele dag rondlopen om iedereen te voorzien van koude cerveza’s en heerlijk eten. Tegen de tijd dat we eindelijk de kamerverdeling hadden gemaakt en we wilden gaan zwemmen was het al snacktime, met ceviche (garnalen met limoen en komkommer en tomaat) en tostada’s (soort van nacho’s). Gelukkig hadden ze voor mij (en kirsten, die ook niet zo van vis houdt) ook eten zonder vis.
Ik kan nauwelijks beschrijven hoe mooi het huis was, Enrique’s vader heeft het zelf ontworpen. Op het terras hebben ze een zwembad, en vanaf daar kijk je uit over het meer. Verder hebben ze enorm veel land rondom het huis, grasveld, mangobomen, en een steiger met ligstoelen, een boot en een duikplank. We waren het er allemaal over eens dat we in ‘Paradise’ beland waren en ik geloof dat holland lake is verschoven naar de tweede plaats van mijn favoriete plekken op aarde. Het weer was geweldig en het was superfijn om even helemaal weg te zijn van de bewoonde wereld. Zonder internet kan je je niet druk maken over tentamens en zonder bereik met je telefoon kan je weinig anders dan ‘m gewoon lekker in je tas laten zitten. Trouwens, in het paradijs hadden ze volgens mij ook geen klokken! ;)
’s Avonds hebben we met z’n allen ouderwets kaartspelletjes gespeeld, enorme steaks op de bbq gemaakt en de vreemdste insecten uit onze slaapkamers verjaagd. Ik heb in een half uur minstens 8 beesten geteld die ik nog nooit eerder had gezien! Rond 11 uur zijn we gaan slapen, want de volgende dag was een grote dag!
Om half 8 was iedereen (!!) wakker en hebben we eerst een duik genomen in het (warme) water in het meer. Toen we allemaal redelijk opgedroogd waren zijn we naar de garage gegaan, waar ze 3 quads hadden staan. We hebben een tocht door de bergen gemaakt, op de smalste weggetjes en met kuilen en watervallen en heel veel fun. Iets minder fijn was toen mijn quad en ik het oneens waren. Ik wou naar links, mijn quad ging naar rechts en de boom kwam steeds dichterbij. ;) Met lichte verwondingen aan mijn benen zit ik nu dus dit berichtje te typen, maar niets ernstigs aan de hand! No worries, mama!
Toen we terugkwamen hadden we verassing nummer 2, een boottocht langs alle bezienswaardigheden op het meer. Zo was er een ropeswing, waar je dus vanaf de kant met een touw het water in kan en hebben de meeste van ons nog een poging gedaan tot wakeboarden. Ik heb het maar overgelaten aan de professionals, aangezien het waterskieen in Montana heeft bewezen dat mijn talent niet in dit soort dingen ligt.. ;) Tubing was daarna extra leuk, waar je met een rubberband achter de boot aangaat.
Toen we terugkwamen stond het eten al op tafel; vis die die ochtend was gevangen in de oceaan. Enrique’s vader was hier enorm trots op en heeft ons het hele verhaal verteld, van de vangst van de vis totaan het moment dat ie op ons bord lag. Zelfs ik vond dit lekker en na het eten was het helaas weer tijd om terug te gaan naar huis. Zo rond tien uur waren we weer terug in Guadalajara, iedereen totaal voldaan en helemaal uitgerust. Ik kan me niet herinneren wanneer ik me voor het laatst zo uitgerust heb gevoeld. Toen ik hier aankwam in Mexico had ik ook nooit verwacht dat we dit soort kansen zouden krijgen en zulke mooie plekken zouden zien. :)
Toen ik thuiskwam had ik nog een laatste verassing voor die dag. Sarah was het weekend naar mazatlán geweest, om haar familie op te zoeken en de familie van haar vriend, Jorge. Ze hebben besloten om de pup van zijn ouders mee te nemen naar hier voor een tijdje! :D We hebben dus nu een hondje, 3 maanden oud, Nena. Zo lief! Het is stukken beter dan Pirata, de leencavia die we vorige maand hadden van de broers van Sarah.. ;)
Vanochtend vroeg opgestaan om de laatste dingen voor mijn tentamen van vandaag door te nemen en mijn twee presentaties nog een over te lezen. Alles is goed gegaan en morgen heb ik vrij om te leren voor woensdag. Nog maar 5 tentamens en dan tijd voor Oaxaca! We hebben nog geen officiële bevestiging gekregen, maar ik hoop dat alles doorgaat voor vrijdag en de vakantie niet weer geannuleerd wordt. Er gaan zoveel leuke mensen, dat het alleen maar geweldig kan worden!
Ik zal zo nog wat foto’s uploaden van ons weekendje in heaven, zodat jullie kunnen zien hoe mooi het was. :D
Adíos!
-
05 Oktober 2010 - 07:36
Yenca:
zo jaloers -
05 Oktober 2010 - 08:51
Suus:
Jeeeetje Suus, dat klinkt echt super chill!!! Ik ben jaloers! Niet eens gepland en dan toch een weekend in paradise;) Ik ben dit weekend ook naar het strand geweest, maar dan met een sjaal en winterjaas aan:P. Succes met al die presentaties/tentamens en veel plezier met alles:D! xxx -
05 Oktober 2010 - 10:46
Marjolein:
Woooow, ik wil ook zo'n weekend!! -
05 Oktober 2010 - 10:58
Cees:
Ha wat moet je hier nu over schrijven, het zonnetje schijnt hier nu ook weer even!! Lieve Suus, ik ben geweldig blij voor je dat je dit allemaal beleeft!!!Laat iets moois over voor als we bij je zijn over 2 weken. liefs pap -
05 Oktober 2010 - 14:08
Merel:
Jeetje meid wat een belevenissen allemaal...en sommigen dingen komen dus zomaar op je pad...GEWELDIG!! Ik geniet volop van je verhalen en avonturen. Hier in Zeewolde schijnt ook een zonnetje en is de temperatuur eindelijk zo rond de 19 a 20 graden..en daar zijn wij hier al heel erg blij mee...vooral als het dan ook nog eens niet regent..haha.
Succes met je tentamens en ik lees je avonturen graag weer verder de volgende keer. Dikke knuffel Merel -
05 Oktober 2010 - 19:47
Carla:
Nou, daar wil ik ook wel een weekje zitten. Zag er heel relaxed uit. Nu even een drukke week voor je. Heel veel succes. Ik hoop dat je reis door kan gaan zodat je nog meer kan genieten.
Tot snel. Dikke knuf. Mam -
05 Oktober 2010 - 19:56
Sophie:
Oh Suus, wat een uber chill weekendje! Mag ook wel, want volgens mij ben je druk genoeg met je studie daar!! Geniet er maar lekker van, want als je weer terug bent kan er maar zo nog sneeuw liggen;)
Succes met je tentamens!
Liefs -
06 Oktober 2010 - 10:43
Marjan Haccou:
Jeetje Susanne, wat een belevenissen allemaal. Wat een geweldige tijd beleef je daar. Leuk dat je zoveel nieuwe mensen hebt leren kennen. Heel veel plzier! Alexander is jaloers op je quadtoer!
Liefs van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
