Sunny Surabaya

Hoi!

Het is alweer even graven in mijn zongebruinde hoofdje, maar hier is de nieuwe update!

Vorige week zaterdag hebben we met zijn allen vrijwilligerswerk gedaan bij Kampung Sawah. Dit is een vuilnisbelt waar een hele ‘community’ woont en hier kregen we een rondleiding van de lokale priester. We zijn hier terecht gekomen via iemand van IBR 2009, die nu een vrijwilligersstichting heeft in Nederland en graag wilde weten hoe ze kunnen bijdragen aan de verbetering van de leefomstandigheden van deze mensen. We gaan na terugkomst met die stichting evalueren waar eventueel geld voor beschikbaar zou zijn en waar dat aan besteed kan worden. Deze dag was voor ons allemaal een moment om te beseffen dat we het in Nederland heel erg goed hebben, want de mensen daar wonen in de meest mensonterende omstandigheden. Ze hebben bijvoorbeeld geen schoon water om mee te douchen en de helft loopt op blote voeten door het vuilnis. Gelukkig krijgen de kinderen ’s ochtends les, maar ’s middags helpen zij ook mee met afval scheiden voor ongeveer 30 cent per dag. Met een voorraad eten en speelgoed hebben we de kinderen daar gelukkig een mooie dag kunnen bezorgen en dit is iets wat we niet snel zullen vergeten!

Op zondag heeft de helft van de groep een fotoshoot gehad voor medische kleding, omdat ze voor de nieuwe brochure wat westerse modellen nodig hadden. Dit was voor het bedrijf van Arini, onze Indonesische vriendin, die voor ons de eerste twee weekenden heeft geregeld. Zo konden we dus nog iets terugdoen. Voor de rest -waar ik bij was- was dit de uitgelezen mogelijkheid om een dagje aan het zwembad te liggen! Dat hebben we dan ook de hele dag gedaan en op dit moment is mijn arm nog steeds aan het vervellen.

Yokyakarta en Surabaya

Vrijdag de 18e was het voor de meesten van ons de dag van de grote verhuizing naar Surabaya, met een 2-daagse tussenstop in de mooie stad Yokyakarta. Ons vliegtuig zou om 18.00 vertrekken, maar om 19.30 gingen de deuren van het vliegtuig pas dicht. We hadden voor het hele weekend een tourbus gehuurd en gelukkig stond die wel op ons te wachten bij aankomst. Ook hier had Arini weer wat mensen gebeld en hadden we zelfs een Nederlandse gids die ons alles verteld heeft over de mooie plekjes van Yokyakarta. Na een heerlijk diner zijn we eerst naar het verkeerde hotel gereden –lang leve Indonesië, maar gelukkig konden zij ons vertellen waar we wél heen moesten.

Zaterdag was een druk programma en hebben we het paleis van de Sultan, een batikfabriek, een zilverfabriek, en Taman Sari -een ‘waterkasteel’- gezien. De stad heeft nog steeds een sultan, waar mensen beter naar luisteren dan naar de president. Alle oude rijkdom van de eerste sultan is ook in ere gehouden en daarom zijn er veel mooie gebouwen. We hebben daarna bij zonsondergang gegeten met uitzicht op de Prambanan en Sewu-tempel (zeker de moeite waard om even op google op te zoeken). Vervolgens was er een Ramayana voorstelling (Indonesisch ballet) met een eeuwenoud verhaal en hele mooie kostuums. Die nacht hebben de meeste mannen nog als echte nachtbrakers naar de Champions league finale gekeken in het hotel en zijn er door andere mensen wat mooie dansjes gemaakt in de lokale kroeg.

Die zondag zijn we naar de voet van de Merapi-vulkaan gereden en hebben we op motors, scooters en jeeps de omgeving verkend. De Merapi is één van de meest actieve vulkanen op de wereld, maar helaas was er door de mist weinig van te zien. Gelukkig hebben wij ons in onze Jeep prima vermaakt! Voor 3 euro per persoon konden we deze huren en we waren in de veronderstelling dat hier een chauffeur bijzat. Het mooie was dat hij op de motorkap ging zitten en ons vroeg wie er ging rijden. Dat aanbod sla ik natuurlijk niet af!
In de middag zijn we naar één van de 7 wereldwonderen gegaan: de Borobodur. In de volle zon hebben we een rondleiding gehad van een andere Nederlands-sprekende Indonesiër en dit was alweer het einde van ons culturele weekend.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld bleek dat Derk zijn paspoort was vergeten in het hotel, maar gelukkig had ook deze vlucht vertraging en was er niets aan de hand. Hier was het helaas tijd om afscheid te nemen van sommige koppels, want afgelopen weekend is de groep opgesplitst. Op dit moment zijn 5 koppels van de groep af. Joeri en Floor zijn achtergebleven in Jakarta en gaan daar voor hun opdrachtgever een seminar organiseren met alle interessante partijen en komen vrijdag naar Surabaya. Ook Anne en Robbert Jan zitten in Jakarta en blijven daar t/m 2 juni. Fernande en Freek zitten op dit moment in Jepara om daar te kijken naar de markt voor deuren en komen ons woensdag weer vergezellen. Sophie en Edgar zijn op dit moment op Bali en maken daar een rondje langs alle luxe resorts om de koffiemarkt te verkennen en Jolien en Maarten bezoeken de lokale koolmijnen op het mooie eiland Kalimantan. Wij zitten met de rest van de koppels en de docenten in Surabaya.

Hier hebben we het -in het Sheraton- ook prima voor elkaar en zien we meer zon dan in Jakarta. Inmiddels zijn we al in onze 4e onderzoeksweek en is iedereen al heel goed op weg. De docenten zijn tevreden en we proberen voor volgende week toch wel 90% van ons verslag af te hebben. Wel merken veel van ons dat alle échte business in Jakarta plaatsvindt. Dat is waar alle hoofdkantoren zitten en waar de meest belangrijke personen zijn, maar gelukkig hebben we genoeg te schrijven hier. Ook hebben we gisteren hebben we met de hele groep de lokale brouwerij van Bintang-bier bezocht en na de rondleiding nog wat biertjes gedronken in de bar. Nog 2 weken werken en dan gaan we genieten van onze welverdiende vakantie door de rest van het land.

Ook heeft Joeri weer een nieuw filmpje gemaakt:
http://www.youtube.com/watch?v=IVYLXaqyyq4&feature=relmfu

en staan er nieuwe foto’s op:
https://picasaweb.google.com/susanneroelofsen/IndonesiaPart2?authuser=0&authkey=Gv1sRgCJC9t7Hdy6KifQ&feat=directlink

Selamat Malam en liefs uit Indonesië!