Hup, naar Holland

Joeee, daar ben ik weer! Dank voor al jullie reacties op vorige verhalen. Ik vind het leuk om van jullie te horen en op de hoogte te blijven van jullie activiteiten!

Met nog een paar nachtjes te gaan tot Nederland heb ik een dubbel gevoel. Time flies when you're having fun, maar toch is er zoveel gebeurd! Afgelopen week heb ik druk zitten plakken in mijn fotoboek, zodat ik jullie allemaal kan laten zien hoe het leven in Ghana eruit ziet. Even 'hergenieten' van alle mooie tripjes en terugkijken op het afgelopen jaar. Ik ben inmiddels, misschien omdat het zo dichtbij is, wel erg toe aan een beetje Holland. Ik kijk uit naar terras, kaas, perziken (en druiven en mandarijnen) en vrienden zien.

Sinds mijn vorige verhaal is er ook weer een hoop gebeurd. Met papa, mama hebben we de volta region en cape coast bezocht. Eind april had een hoop highlights met koningsdag op de ambassade, waar Isaac zijn eerste bitterballen heeft gegeten, de officiële lancering van onze IBA Hub Ghana (zie iba.ventures/mdf-west-africa) en de bruiloft van een MDF collega. Ook hebben we wat tripjes gemaakt om de auto op te knappen, en zijn we nog naar Aburi botanical gardens geweest. Fijn voor papa en mama om te weten dat ik niet onder een brug slaap en dat ik leuke collega's heb! ;)

Daarna zijn ook mijn jaarclubgenootjes nog langsgeweest. Met Eva en Janieke ben ik eerst naar Volta geweest voor de watervallen en de bergen en op de terugweg hebben we Laura opgepikt in Accra! Met Lau erbij zijn we doorgereden naar Kakum, Cape Coast en Busua. Heerlijk relaxen aan het strand en écht even vakantie. Terug in Accra zijn we nog naar de skybar geweest en hebben we nog een dag aan het zwembad gelegen. Na een weekje (en lau na 5 dagen) was het alweer tijd om terug naar huis te vliegen.

Wisten jullie trouwena dat..
- een Nokia-telefoon, waar ongeveer 60% van de mensen hier als (eerste, tweede of derde telefoon) mee rondloopt hier een YAM Phone heet? Yam is vergelijkbaar met aardappels, alleen veel groter, en wordt veel gegeten
- Bruin worden in Ghana lastiger is dan je denkt? Je zou bij het zien van mijn witte armpjes niet zeggen dat ik een jaar in Ghana heb doorgebracht. Dat krijg je met werkdagen van 9 tot 5 en de zon die om 6 uur ondergaat (en zo'n die tijdens lunch veel te heet is om in te zitten). Ik neem de zon wel mee naar Nederland om daar een beetje bruin te worden!
- Ik het de afgelopen 2 maanden af en toe koud heb gehad? Sinds het regenseizoen is begonnen is het vooral 's avonds veel koeler, waardoor in inmiddels zelfs onder een lakentje slaap ;) Inmiddels is de regen weer voorbij en wordt het langzaamaan weer warmer.
- Ik ein-de-lijk mijn eerste filmpje af heb van toen oma hier was in december? Zie: https://youtu.be/-ZoO-YkLudk

Voor mij was juni het begin van mijn eerste grote consultancy klus. Samen met mijn collega's ondersteunen we van juni tm december de organisatie CowTribe, in het noorden van Ghana. Zij hebben als doel om boeren te koppelen aan veeartsen via mobiele technologie. Dit om de sterfte van de dieren terug te dringen met simpele dingen als vaccinaties en daarmee de levensstandaard van de boeren te verhogen, omdat ze meer inkomen hebben. Wij hebben als doel om Cowtribe te helpen met hun bedrijfsvoering en hun strategie. In juni hebben we 2 trainingsweekend gehad; één week om de behoeften vast te stellen voor de komende maanden en één week om samen aan het business model te werken. In die tweede week hebben Dominic en Ekow in het veld met boeren en artsen gesproken en hebben René en ik met de rest van het personeel gewerkt aan partnerschappen en strategie. Heel gaaf om te werken aan een organisatie met zo'n mooie missie en al 25000 boeren in hun netwerk!

Helaas kreeg ik na die tweede week in Tamale voor de tweede keer malaria, (terwijl ik die week ook al in het ziekenhuis was beland voor een allergische reactie op antibiotica). Toen ik in Accra in het ziekenhuis aankwam met hoge koorts en lage bloeddruk werd ik gelijk doorgestuurd naar de spoedeisende hulp. Daarna heb ik nog 2 dagen in het ziekenhuis gelegen (op de spoed, want alle slaapzalen waren vol).. Deze keer malaria was vooral mentaal even heftig. Na al best een lange tijd hier en dan ook nog zo ziek, vraag je je wel even af wat je hier ook al weer kwam doen. Gelukkig is er goed voor me gezorgd door de dokters én Isaac, die elke dag langskwam met vers fruit en opbeurende woorden. Voor mijn werkvisum heb ik een maand later nog een volledig medisch onderzoek laten doen, en daaruit kwam dat ik weer kerngezond ben! Ook ben ik begonnen met tennissen. Elke dinsdag heb ik een tennisles met Kelly en af en toe spelen we in het weekend ook nog een potje. De andere weekenden breng ik in de buurt door, zoals een weekendje strand in Ada, weekendjes in Tafo, waar Isaac vandaan komt, of zoals dit weekend op het Chale Wote festival in Accra; een kunst en cultuur festival in Jamestown.

Deze week (t/m woensdag) zit ik nog in Tamale, in het noorden van ghana, waar ik met Cowtribe ga kijken naar het financiële model en interne organisatie. Donderdag hebben we op kantoor de laatste dag van ons IAC Accelerator programma, waarbij we nu drie agri-ondernemers helpen met hun groeiplannen, en donderdagavond stap ik op het vliegtuig naar NL.

Voor de YEP training ben ik van 4 t/m 15 september fulltime bezig en de rest van de tijd is met militaire precisie volgepland. Volgende keer moet ik toch wat langer komen om iedereen te kunnen zien. Highlights worden (onder andere) de bruiloft van Kim en een bezoek aan mijn nieuwe nichtje Ellie Lise! Voor de rest: op skype ben ik heel dichtbij!

Dikke kus uit Tamale,

Suus