Coimbatore

Woensdagochtend, na wederom een goede vlucht, kwam ik aan in hotel Prince Gardens in Coimbatore. Een minder drukke stad als Delhi uiteraard, maar alsnog noemenswaardig met bijna 2 miljoen mensen.

Bartjan (begeleider van mijn scriptie) en Erik (medestudent van de RUG; mocht ook presenteren) die al eerder gevlogen zijn, waren de hele dag weg en zouden pas 's avonds terugkomen. Ik heb dus beneden bij de balie gevraagd naar de highlights en direct een auto met chauffeur geregeld die me dat allemaal kon laten zien. In Coimbatore zelf is namelijk weinig te zien, dus moet je een eind de stad uit voor de mooie tempels.

Praba (chauffeur) was een held in het drukke verkeer en had een druk programma samengesteld. Eerste stop was Marathumalai tempel, bovenop een berg met uitzicht over de hele stad (wat natuurlijk de nodige haarspeldbochten met zich meebrengt). Een echte bontgekleurde Indiase tempel met meerdere lagen en een heleboel (lokale) mensen. Alle tempels bezoek je hier op blote voeten (wat dat betreft een land voor mij dus!), maar dat is minder fijn als je nog foto's wilt maken en je met blote voeten op heet asfalt staat. ;)

Na een korte wandeling en gelukkig ook de nodige uitleg zijn we verder gereden naar de volgende tempel, die 30 km verder lag. Dit complex lag middenin de natuur, waar ook olifanten en tijgers leefden (helaas niet gezien) en dit was dus de eerste stille plek die ik heb gezien in India! Hier wordt dan ook veel gemediteerd en komen mensen om kracht te halen uit zwembaden met grote metalen beelden er in (hoe dat precies werkt is me nog niet helemaal duidelijk ;) ). Er is een apart mannenbad, een vrouwenbad, een goeroe die we hebben bezocht en een meditatieruimte. Dit was een grote ronde donkere koepel (met enorm veel wierook) waar je elke 15 minuten naar binnen kon. Na het offeren van een lotusbloem moesten we dus in kleermakerszit mediteren. Ik kan hier duidelijk nog een lesje in gebruiken, want gedachten op nul en stilzitten met mijn ogen dicht vind ik een hele opgave (niet te begonnen over mijn slapende benen toen ik na een kwartier weer opstond). Wel was het een hele rustgevende plek en vond ik het een bijzonder bezoek.

Op de terugweg begin het te regenen; het is hier monsoon-season, waardoor er dagelijks een goede stortbui valt. Wel hebben we nog een derde tempel bezocht, waar ik mijn eerste rode stip op mijn voorhoofd heb gekregen (sindsdien wordt ik elke dag weer ondergekliederd) en waren we rond half 7 terug in het hotel.

Hier heb ik Erik ontmoet en zijn we na een biertje vertrokken naar het hotel van Bartjan, het Taj Vivanta (wat het meest luxe hotel in de stad is). Hier hebben we samen gegeten en de rest van de avond in de bar doorgebracht. Alcohol is hier maar gelimiteerd verkrijgbaar en dus alleen in (niet-moslim) hotels en wine-shops te kopen. Er is zelfs een plan om de hele zuidelijke staat droog te leggen (wat dat betreft dus dan weer géén land voor mij).

Dat ze hier veel westerse invloeden hebben is duidelijk; onze vaste chauffeur voor de rest van de week (Shasish) heeft ons gelijk omgedoopt tot filmsterren. Ik (Christina Milian) was dus op pad met Vin Diesel (Bartjan) en Tom Cruise (Erik).

Donderdag (conferentie dag 1) begon met een woord van welkom van alle organisatoren (Avinashilingam women's Institute, waar 7000 Indiase vrouwen studeren en het IFM; de universiteit waar ik in Tanzania ben geweest) de decaan, de vice-decaan, etc. Dit werd gevolgd door presentaties van academici, een panel, en de eerste rondes met presentaties. Time-management skills waren ver te zoeken, waardoor het programma twee uur uitliep; dit kwam ook door de vele tea-breaks, die wij als internationale 'delegates' in de V.I.P. room mochten doorbrengen. We zijn door de vertraging, na het verplichte bezoekje aan de rector om de dag door te spreken, direct doorgegaan naar het gala-diner in (ja, alweer) het Taj Vivanta. Een leuk diner, met interessante gesprekken en natuurlijk de mogelijkheid om mijn Tanzaniaanse vrienden weer even te spreken.

Op dag twee werden we vroeg verwacht om een bezoek te brengen aan het hoofd van het instituut. Hoelaat dat zou zijn was onduidelijk, maar het stond vast dat hij in ieder geval niet op ons kon wachten. We hebben dus eerst de tempel op campus bezocht voordat we bij hem de mogelijkheden tot samenwerking met de RUG konden bespreken. De dag bestond verder uit 2 panels, en de presentatiesessie waar ik aan mee mocht doen. Iedereen kreeg 20 minuten voor presentatie en vragen. De verwachte discussie en kritische opmerkingen na mijn presentatie kwamen echter niet; enkel een compliment en suggesties voor verder onderzoek. Ook de waren er geen experts of policy makers aanwezig bij mijn sessie en heb ik er dus weinig nieuwe inzichten uitgehaald. Wel natuurlijk de ervaring en een kijkje in het Indiase onderwijs. Dit instituut bestaat omdat vrouwen doorgaans niet worden geaccepteerd (of lastig gevallen worden) op normale universiteiten. Ook is een PHD hier erg belangrijk en begrepen mensen niet waarom je na je master zou gaan werken.

Aan het eind van de dag waren er eindeloze formele bedankjes, het volkslied en vele versies van een groepsfoto, en na het uitwisselen van contactgegevens was de officiële conferentie daarmee afgelopen.

Omdat ik de heren niet kon overhalen tot een andere locatie hebben we wederom in het Taj Vivanta gegeten, waar we wel 'on the house' een afscheidstoetje kregen voorgeschoteld, met de vraag of we snel weer terug zouden komen. Hierna hebben we afscheid genomen  van Bartjan (die vloog zaterdag naar huis) en zijn we met een tuktuk door de stromende regen naar ons hotel teruggereden.

De zaterdag had sightseeing op het programma met alle delegates, maar omdat mensen al weg waren of andere plannen hadden, en door de aanhoudende regen en mudslides in de bergen werd dat allemaal gecancelled. Erik en ik zijn dus met Shasish op pad gegaan; die heeft ons de monkey falls laten zien. Een grote waterval met inderdaad apen in de buurt! ;) In de middag hebben we de lokale shoppingmall bezocht en 's avonds uiteraard een biertje gedronken op het dakterras van het hotel.

Zondagochtend ben ik naar Delhi gevlogen en ik zit inmiddels in Afra; de stad van de Taj Mahal! :) (na een helse reis; daarover later meer). Ik ben vanmiddag op pad geweest met Dinesh; mijn tuktuk-driver en heb de Taj Mahal bij sunset gezien. Morgenochtend ga ik hem bij sunrise bewonderen, dus het is tijd voor bed!

Liefs uit India,

Suus